“De enige die nooit erkenning krijgt is de vervalser. Tenzij hij ontmaskerd wordt.” Geert Jan Jansen

De voorstelling werd gekozen als een van de beste van 2019 (TheaterFestival 2019). 

Op 6 mei 1994 vallen de gendarmes binnen op het Franse landgoed van Geert Jan Jansen. Ze stoten er op meer dan 1.600 werken van grootmeesters als Picasso, Dalí, Appel, Matisse en Hockney. Opmerkelijk detail: het merendeel ervan blijkt geschilderd door de Nederlander Geert Jan Jansen. Deze man weet gedurende meer dan twintig jaar de kunstwereld op te lichten. Hij doet dit zo overtuigend dat Picasso en Appel nietsvermoedend echtheidscertificaten uitschrijven bij werk dat hij maakt. Een spellingsfout in een certificaat dat hij uitschrijft bij een werk 'in de stijl van' Chagall doet hem uiteindelijk de das om. Vandaag hangen er in musea wereldwijd nog steeds enkele werken waarvan niemand vermoedt dat ze eigenlijk van Geert Jan Jansen komen.
“Ik ben geen oplichter, ik ben een verlichter,” zegt hij er zelf over. “Ik denk dat ik hen best wat werk uit handen heb genomen.”

Na BERLINs Perhaps All The Dragons…, waarin Geert Jan reeds opduikt als een van de dertig verhalenvertellers, staat hij in True copy nu centraal op scène. In True copy laat BERLIN in de haar kenmerkende stijl fictie en realiteit op het podium samenvloeien. Samen met het hoofdpersonage legt BERLIN de vinger op enkele pijnpunten binnen de kunstwereld, maar toont ook het universele verhaal van één man die zich staande tracht te houden binnen een web van leugens. Of zijn het variaties op de waarheid? BERLIN gebruikt het interne radarwerk van een complexe man als handleiding om de hypocrisie binnen de kunstwereld bloot te leggen. Welke waarde heeft de waarheid nog? En is het soms niet verfrissender om mee te kunnen gaan in een mooi vormgegeven leugen?

www.berlinberlin.be

pers

• "Het was het waard. Zes maanden cel is natuurlijk niet fijn, maar ik denk altijd: andere mensen krijgen dertig jaar kantoor. (lacht)" - Lees een interview met Jansen in De Morgen
• "True copy ontpopt zich aan het eind zelfs als een ware thriller. Het is zoals Jansen zei: ‘Soms is het gewoon heerlijk om bedrogen te worden." - staat in de ★★★★ recensie van De Standaard
• "Voor True Copy bedient BERLIN zich razendknap van de werkelijkheid van de Nederlandse kunstvervalser Geert Jan Jansen. Het publiek maakt kennis met de psychologische oorlogsvoering van de oplichter. Charmant en knuffelbaar is die. Alleen als je beter kijkt, zie je daar doorheen. Maar het punt is nou net dat je er niet doorheen wilt kijken – en daarover gaat deze voorstelling." - Aldus de ★★★★★ recensie in NRC
• Uit het juryrapport van het Theaterfestival: Een van de meest verrassende voorstellingen van het jaar komt van theatergroep BERLIN. [..] True Copy [is] veel meer dan interessant docutheater. BERLIN gebruikt het verhaal van Jansen voor een slimme, geestige en secuur uitgewerkte bespiegeling over echt en nep, over realiteit en fictie, over wantrouwen en geloven. True Copy [speelt] op het niveau van de voorstelling een spannend spel met het publiek: in hoeverre kunnen we alles geloven wat Jansen hier vertelt, of worden we er ingeluisd door BERLIN? [..] Consequent doorgedacht tot de uiterste grens, deze voorstelling!
• '‘True Copy’ zet theater simpel en vooral grandioos in als middel tussen verbeelding en goedgelovigheid. Wat is wel, wat is niet waar? Is cult kunst of namaak? Een ding is zeker, ‘True Copy’ deelt een kunstschop uit, die het thema van Boulevard enorm verdiept.' – Trouw ★★★★★
• 'De voorstelling maakt museumbezoek voorgoed anders, [...] een heerlijk verhaal, dat zich laat horen en zien als een schelmenroman.' – Theaterkrant

Galerij