Engelstalig docutheater met Nederlandse ondertiteling 

‘We weten meer over de oppervlakte van de maan dan over de bodem van de oceaan.’ Deze uitspraak komt vaak terug als het over de diepzee gaat. Wereldwijd is slechts tien procent van de oceaanbodem in kaart gebracht en onderzocht. Op een moment in de geschiedenis waar de planeet waarop we leven min of meer bestudeerd lijkt, blijven sommige plaatsen onbelicht en ongerept.  

Na hun succesvolle voorstellingen Mining Stories en Pleasant Island maken Silke Huysmans en Hannes Dereere het sluitstuk van hun trilogie over mijnbouw. Deze keer gaan ze dieper in op een compleet nieuwe industrie: diepzeemijnbouw. Nu grondstoffen op land in steeds grotere mate worden uitgeput, richten mijnbouwbedrijven hun blik op de oceaan.   

In de lente van 2021 komen drie schepen samen in een afgelegen deel van de Stille Oceaan. Een ervan maakt deel uit een Belgisch baggerbedrijf. Vier kilometer onder de zeespiegel schraapt hun mijnrobot de zeebodem af op zoek naar zeldzame metalen. Op een ander schip houdt een internationaal team van marinebiologen en -geologen de operatie nauwgezet in het oog. Een derde schip vervolledigt de vloot: aan boord van de beruchte Rainbow Warrior protesteren Greenpeaceactivisten tegen deze mogelijke toekomstige industrie. 

Vanuit hun kleine appartement in Brussel maken Silke en Hannes via satelliet verbinding met de drie schepen die elk een pijler uit het publieke debat representeren: industrie, wetenschap en activisme. Via interviews en gesprekken schetsen ze een portret van een opkomende industrie. De voorstelling is een poging om een potentieel scharniermoment in de geschiedenis van de aarde vast te leggen. Hoeveel dieper kunnen mijnbouwbedrijven nog graven en waar graven we ons met de mensheid nu eigenlijk naartoe? Wat zijn de uitdagingen en risico’s? Welke opportuniteiten liggen er mogelijk voor het rapen?  

campo.nu 
silkehuysmanshannesdereere.com 

Galerij