Dag Philippe, fijn dat je even tijd wil vrij maken voor een gesprek. Jij bent als gastmuzikant uitgenodigd. Wat is jou aandeel in dit verhaal?
Als accordeonist bereik je een toonspectrum dat geen ander instrument binnen de bigband kan creëren. Het kan als enige instrument ook een klank aanhouden, alle andere instrumenten komen altijd op een punt dat het geluid onderbroken wordt. Met mijn instrument kan ik een verbinding maken tussen stiltes. Als je voor bezinning wil kiezen en wil vertragen kan je met de accordeon een tapijt leggen dat alles met elkaar verbindt, zowel de muziek als de stiltes.
In welke mate verschilt de muziek van dit project met wat BJO normaal speelt?
Bijna de volledige ritmesectie van de BJO is weggevallen en normaal drijft een Bigband daar toch op. Daardoor beland je in een heel ander idioom waarbij de jazz timing volledig in de schoot wordt gelegd van de bassist en heel de band die dit moet opvangen. Ik voel ook een enorme concentratie naar elkaar want je moet echt luisteren naar elkaar. Normaal bepalen de drums en ritmesectie hoe de timing zit, maar dat is nu niet het geval, dat wordt nu collectief door de band bepaald.
Neemt Bert Joris dan tijdens de concerten de rol van dirigent op?
Neen, Bert dirigeert nu wel tijdens de repetitie maar we proberen vooral naar elkaar te luisteren. De kerk is een soort balsem zodat als er iets niet gelijk loopt dit wordt opgevangen door de akoestiek van de kerk. De opstelling is daarin ook belangrijk. Alle instrumenten staan in groepjes opgesteld. Tijdens het concert verandert die opstelling ook, we nemen nl verschillende posities in tijdens het concert. Zo zullen we ook bij een aantal nummers tussen het publiek staan. Het is ook een uitdaging om uit te zoeken hoe luid je kan spelen zonder elkaar te verliezen, daarop werken we heel erg tijdens repetities.
Hoe gaat het voor het publiek zijn?
De muziek van Bert Joris is weer van een ongeziene schoonheid. Je herkent er zoals steeds zijn zoete toets in. Het is geen pure jazz, maar gaat veel breder en komt dicht in de buurt van klassieke muziek. De muziek is ook zo geschreven dat hij helemaal tot zijn recht komt in een kerk, zowel qua akoestiek als gevoel. Ze zal dan ook zeker een breder publiek aanspreken. Je hoeft geen jazzliefhebber zijn om hiervan te genieten. Ik was onlangs trouwens met Maria Schneider op tour en ik sprak met haar over dit project en ze sprak haar bewondering voor Bert Joris uit.
Je komt uit de regio meer bepaald uit Tervuren, heb je ook een band met Zaventem?
Ja zeker, onlangs speelde ik nog in Sint Martinus kerk voor de trouw van een neef. Ik ben in Tervuren geboren en getogen, mijn ouders hadden er Le café du village. Ik ben in mijn jeugd dus regelmatig in Zaventem geweest. In Zaventem is mijn carrière trouwens bijna vroegtijdig teneinde gekomen. Wij gingen vroeger in de zomer met z’n allen met de fiets naar het openlucht zwembad in Zaventem en tijdens die trip ben ik in de kliniek geraak nadat mijn plooifiets was losgekomen. Gelukkig ben ik helemaal hersteld. Maar desondanks kom ik nog steeds graag in Zaventem en kijk ik uit naar het concert in de Sint Martinuskerk.